Crestwood I-01. Van wie is dit vliegtuig? vroeg Navarro. Darius schudde zijn hoofd.
Ik niet, onderbrak agent Carter met opgetrokken wenkbrauwen. Dus iemand heeft zonder toestemming je wifi gebruikt.
Darius knikte. En ik denk niet dat ze zomaar het internet aan het stelen waren. Kijk maar naar de verbindingslogs.
Het hield niet op. Iemand keek toe. Navarro veranderde van gedachten.
Dit was niet langer alleen een burenruzie. Melanie, die nog steeds op de veranda stond, keek plotseling ongemakkelijk. Wacht even.
Wat bedoel je met “observeren”? Darius draaide zich naar haar om, zijn blik koud. “Eindelijk bespioneert iemand ons. En misschien houden ze ons allemaal wel in de gaten.”
Maar de echte vraag was: wie? Er viel een stilte over de tuin. Darius’ woorden drukten zwaar op haar. Melanie, zo zeker van haar gelijk, keek plotseling ongemakkelijk.
Spioneren? Dit had ik niet verwacht. Navarro rechtte zijn rug. “Oké,” zei hij.
Nu is hij serieuzer. Kom op. Ik wil precies zien waar we mee te maken hebben.
Darius protesteerde niet. Hij liep met de agenten naar huis, zijn frustratie nam toe. Hij had niets verkeerds gedaan.
En toch, hier was hij, behandeld als een verdachte in zijn eigen huis. Melanie aarzelde voordat ze hem volgde. Ze wist niet waarom, maar iets zei haar dat ze dit moest horen.
Eenmaal binnen legde Darius zijn telefoon op de eettafel en opende de routerinstellingen op zijn computerscherm. De lijst met apparaten verscheen. Daar was het weer.
Crestwood Eye 01. Blijf verbonden. Blijf actief.
Agent Carter boog zich voorover en bekeek de details. “Zie je wat voor apparaat dit is?” Darius klikte en bewoog snel zijn vingers. “Ik weet het niet precies, maar…” Hij opende de activiteitenlogboeken en bleef stilstaan.
Navarro zag de verandering in zijn gezicht. Wat is er aan de hand? Darius’ keel werd droog. Hij controleerde… de camerabeelden.
zie volgende pagina
