En ik? Ik bleef. Het huis, op mijn naam gekocht met mijn erfenis, was van mij. Het geschreeuw, de manipulatie, het verraad, het was allemaal weg.
Soms, laat in de avond, denk ik terug aan het pad dat ik heb gekozen. Was het wraak, of overleving? Misschien allebei. Maar één ding weet ik: ze hebben me onderschat. Ze dachten dat ik zwak, onvruchtbaar en wegwerpbaar was.
In plaats daarvan werd ik de architect van hun ondergang.
En toen het stof was neergedaald, stond ik er nog steeds.
zie vervolg op de volgende pagina
